Czechy, Praga

Praga

 Praga jest usytuowana w centrum Czech i od początku dziejów stanowi ich główny ośrodek gospodarczy. Miasto rozciąga się po obu stronach rzeki Wełtawy. Okres jego rozkwitu przypada na czasy panowania Karola IV. Można tu odnaleźć liczne zabytki pochodzące z gotyku i baroku, dlatego też stolica Czech nazywana jest często "Złotą Pragą" lub "Miastem o stu wieżach". 

Atrakcje turystyczne Pragi

Katedra św. Wita 

 Budowla znajduje się na zamku Hradczany. Na początku X wieku w miejscu obecnej katedry znajdowała się rotunda Św. Wita. Za panowania Karola IV w 1344 roku rozpoczęto budowę światyni. Pracami kierował francuski architekt Mateusz z Arras, a po jego śmierci, kontynuował je Peter Parler. Budowla została ostatecznie ukończona przez zespół architektów na przestrzeni XIX i XX wieku.

 Wejście do katedry prowadzi przez tzw. Złotą Bramą, której portal zwieńczony jest mozaiką przedstawiającą Sąd Ostateczny. Pośrodku malowidła widnieje postać Chrystusa, pod nim klęczące postacie patronów czeskich, a jeszcze niżej, po obu stronach, postacie Karola IV i jego żony Elżbiety Pomorskiej. Mozaika powstała w latach 1370-1371, według projektu mistrzów włoskich, z drobnych kawałków kwarcu i szkła w 33 odcieniach.

 Wieża katedralna (96,5 m) nakryta jest renesansowym hełmem. W niej znajdują się 4 dzwony, z których jeden - dzwon Zygmunt, odlany w 1549 roku, jest największym w Czechach. 

 We wnętrzu budowli znajduje się wiele cennych dzieł sztuki, m.in. gotyckie nagrobki królów czeskich, rzeźby Piotra Parlera, barokowy nagrobek św. Jana Nepomucena czy nagrobek "Dobrego Króla" Wacława, jak również relikwie św. Wacława.

Wieża Prochowa 

 Wieże wybudował w 1496 roku Benedykt Rejt, architekt króla Władysława II. W 1541 roku budowla ta spłonęła, ale została odbudowana i służyła jako dom i warsztat ludwisarza Tomasa Jarosa. Jego autorstwa jest m.in. największy praski dzwon, znajdujący się w Katedrze św. Wita.

 W okresie rządów Rudolfa II obiekt był pracownią alchemików. Przez wiele lat wieża służyła również jako magazyn prochu, aż do 1754 roku, kiedy przekształcono ją na mieszkania dla kościelnych Katedry św. Wita.

 W połowie XX wieku w wieży urządzono muzeum, w którym znajdują się ekspozycje: jedna związana z ludwisarzem Jarosem, a druga z eksperymentami alchemików prowadzonymi za czasów Rudolfa II.

Most Karola 

 Most łączy dzielnice Małej Strany i Starego Miasta. Początkowo nazywano go Kamiennym lub Praskim Mostem. Współczesna nazwa przyjęła się mniej więcej od 1870 roku. Budowla ma 514 metrów długości i 10 metrów szerokości. Budowę mostu rozpoczęto w 1357 roku z polecenia Karola IV w miejscu dawnego mosty Judyty pochodzącego z XII wieku. Architektem został Peter Parler. Podobno dla wzmocnienia konstrukcji do zaprawy dodawano białka jajek.Pierwotnie most był ozdobiony tylko prostym krzyżem. Dopiero w okresie baroku pojawiły się na nim posągi 30 świętych. Na jednej z balustrad, w miejscu gdzie podobno wrzucono św. Nepomucena na rozkaz króla Wacława IV do Wełtawy, znajduje się tablica pamiątkowa jemu poświęcona.  W XIV wieku w celach przede wszystkim obronnych wybudowano od strony Starego Miasta Staromiejską Wieżę Mostową. Na niej widnieją rzeźby cesarza Karola IV, jego syna Wacława IV oraz św. Wita, św. Wojciecha i św. Zygmunta. Po zachodniej stronie mostu znajdują się dwie wieże. Niższa powstała jeszcze za czasów pierwszego mostu w XII wieku, wyższą zbudowano dopiero w XV stuleciu.Most jest otwarty tylko dla ruchu pieszego. Można znaleźć na nim pełno straganów z pamiątkami i wyrobami rzemieślników